سوء تفاهم

دیروز قبل از رفتن زنگ زدم به مدیر عاملمون.

گفتم ببخشید شما پنج شنبه به من اس ام اس دادید و یک سوالی کردید( سوال کاری بود) منم جواب دادم ولی جوابی از شما نگرفتم.می خواستم ببینم جواب من رو گرفتید؟( البته خیلی ملیح و مودبانه صحبت کردم که پی به عصبانیتم به طور مستقیم نبره)

(یعنی می خواستم مودبانه بگم چرا جواب ندادید مگه سوال نپرسیده بودید!!) اونم گفت نه ببخشید گرفته بودم ولی چون دیروقت دیدم نخواستم مزاحم بشم گفتم شاید خواب باشید!!

دیگه نگفتم من اگرم خواب بودم با اس ام اس بیدار نمیشدم یا جمعه جواب میدادی.

من ی ثابتهایی تو ذهنم هست که نمی تونم تغیر بدم یعنی برام قابل هضم نیست که رعایت نشه.یعنی جزء ادب و روابط اجتماعی میدونم و در مقابلش حساسم. حالا خوب یا بد نمی دونم.انتظات غیرعادی نیست ولی قوقول میگه نباید انتظار داشته باشی که وقتی برآورده نمیشه نارحت بشی.

یادمه اوایل کارم یک مدیر میانی داشتیم و مثل الان نبود.این آدم  سلام کردن بلد نبود.یعنی صبح مثلا زنگ میزد به من یا میومد جلوی میزم میگفت خانوم فلانی فلان مورد.... منم قبل از اینکه کامل شروع کنه حرف بزنه میگفتم سلام بفرمایید.اینم رفته بود به مدیر عاملمون گفته بود این می خواد به من ادب یاد بده تا می خوام حرف بزنم میگه سلام!!

یک بارم بدجور دعوامون شد که صدای هر دومون بلند شده بود و موقع برگشت مدیر عاملمون بهم زنگ زد که دلخور نباش من میدونم این آدم کار کردن باهاش سخته شما تحملت رو بالا ببر0( یعنی مردم بی شعورن عیب نداره تو تحمل ن.البته خداییش خودش در حد چی بگم خونسرده ولی کلی سیاستمداره که با پنبه سرت رو میبره ولی محاله با کسی تندی کنه یا تو روش یا پشت سرش با کسی حرفی بزنه شخصا وارد عمل میشه و طوری تلافی مکنه که نمی فهمی چی شد و کوه خشم هم باشی بری تو اتاقش با خنده میای بیرون و بعدا می فهمی چی به سرت آورده!!)من گفتم این آقا باید شعور داشته باشه که ی بار در روز اونم اول صبح که همدیگرو میبینیم باید سلام کنیم نه هرتی شروع کنه ... بزنه.خلاصه همین شد از اون به بعد سلام از دهن این آدم به ظاهر مهندس نیفتاد( البته اطلاعات داشت فقط ادب نداشت)

امروز که به همکارم گفتم که بهش زنگ زدم چشماش گرد شده بود و اول با تعجب و شاخ روی سر و بعدم با کلی خنده میگه واقعا زنگ زدی؟؟ گفتم آره چیه مگه؟ گفت این الان با خودش میگه عجب گیری افتادم به هر کی نباید جواب پس بدم به این باید جواب پس بدم!!

ولی من میگم خوب مدیر عامله جای خودش ولی تو ساعت غیر کاری که مدیر عامل نیست برای من فقط یک فرد معمولیه و باید روابط هم معمولی باشه.

تو راه رفتن به قوقول زنگ زدم .تو حرفاش گفت برو ماکارونی درست کن.گوشت چرخکرده نداشتم ولی چون گفت دیدم حتما هوس کرده دیگه بنابراین راهو کج کردم از داخل بوستان به شهروند.

گوشت و ماکارونی و چند بسته شکلات و پاستیل که قوقول بسیار مخلصانه عاشقشونه خریدم و اومدم بیرون ولی انگار دنیا داشت دور سرم می چرخید نمی دونم انگار فشارم افتاده بود پایین.بنابراین همونجا نشستم و یک ویفر خوردم بعدم تو راه یک کم پاستیل که برای همسرم مثلا گرفته بودم خوردم بعد رسیدم خونه دیدم نه افاقه نکرده یک موزم خوردم که یک کم چشمام باز شد!!!

شبم ه طبیعتا شام میل نداشتم فقط یک کم پاستیل خوردم .بعد صبح داشتم دندونامو میشتم میگم خدایا این خمیر دندون آبی نبود چرا زبون من این رنگی شده؟؟؟

که یاد پاستیلایی افتادم که چندتایی میذاشتم دهنم و اونقدر نگه میداشتم تا آب بشه!!!!!!!!!

یک مورد دیگه اینکه یکی از دوستای خانوادگی که خیلی با هم در ارتباطیم یک کم قاطی کرده و من نمی دونم برخورد درست چیه؟

یعنی کلی دیروز اس ام اس زده که من از دست مامانم دلخورم به این دلیل از دست خواهرم دلخورم به اون دلیل از دست خواهرت دلخورم به این دلیل و ..... بعدم میگه اصلا من فقط ی دوستم دیگه نمی خوام مزاحم شما بشم.اصلا این بحثها باید تموم بشه ......

اصلا من موندم لیلی زن بود یا مرد؟

فقط در آخر بهش گفتم که عزیزم هر چی زمان جلو بره و تجربه تو تو زندگی بیشتر بشه و در آینده ازدواج هم بکنی می فهمی نمی تونی بدلیل اینکه حرفت مورد قبول واقع نشده یا صد در صد باهات موافقت نشده یا حرف حرف تو نشده بدون نتیجه بحث رو تموم کنی و بگه دیگه نمی خوام در موردش حرف بزنم.

حالا خر بیار باقالی بار کن.به خواهم گفته فکر کردین چون من ازدواج نکردم نمی فهمم. همه چیز ازدواجه یعنی اونی که زدواج نکرده ال و بله و....( سنی نداره 25 سالشه)

امروز می خوام بهش بگم عزیز من اصلا مسئله ازدواج نیست. مثلا خاله قوقول که 23-4 سال از من بزرگتره و مجرده نسبت به من که این همه ازش کوچکترم ولی ازدواج کردم ی سری تجبیاتو نداره خوب این طبیعیه. درسته که کلی از من بزرگتره و بیشتر کار کرده و تو اجتماع بوده و رفت و آمد داشته ولی تجربه این طوری نداشته پس شاید یک چیزهایی رو نتونه مثل من درک کنه یا مجبور نباشه رعایت کنه یا ترک کنه.

تو هم همینطور تا ازدواج نکنی نمی فهمی که همیشه نمیشه حرف حرف تو باشه یا اجازه نداری موبایل دیگران رو چک کنی چون مطمئنا این اخلاق رو اگر داشته باشی می خوای برای همسرت هم انجام بد ی که کسی تحمل نمیکنه و اصلا درست هم نیست.

من هزاری با هسمرم حرفم هم بشه یا موضوعی رو بخوام بفهمم با اینکه موبایل همسرم همیشه رو میزه یا پسورد ایمیلشو دارم به خودم اجازه نمیذم دست بزنم.همونطور که اون هرگز این کار رو نمیکنه.

نمی دونم حوصله جرو بحث ندارم و حوصله برطرف کردن سوء تفاهم رو هم ندارم ولی مجبورم .

این اون موضوعی که تو پست قبل گفتم نبود.اون رو فراموش کردم.