خیلی وقت بود همه حرفا تکراری شده بود و گله از زمانه و شانس بد و....
مسیر هم خونه تا شرکت و گاهی خونه این مامان و اون مامان ....
دور افتادن از همه اون لذتهای که با وجود کوچیک بودن و سادگیشون یک دنیای بزرگی بود
رفتن سربالایی تند برای رسیدن به پارک جمشیدیه با اون رنوی زرد دودر که همه جا باهاش می رفتیم
بالا رفتن از پله های پارک و گرفتن نفس که ای داد کم آوردم
نشستن رو تخته سنگ و خوردن تنقلات و صحبت در مورد آینده و .....
ولی دیروز رفتیم.همون سربالایی تند رو ولی اینبار جای اون رنوی کوچولوی زرد رنگ، یک پراید سفید بالا می رفت
بالا رفتن از پله ها اسونتر بود چون ورزشکار شدم
رو تخته سنگ نشستیم و بازهم حرف از آینده ولی به شکل دیگه......
پولای تو جیبمون هم رو هم دیگه میشد 8000 تومن.....................
ساعت نه و نیم و سینما فرهنگ هم تو مسیر و درباره الی هم اکران میشه برای ساعت 10
پس 2 تا بلیط خریده شد.
یک پاکت پاپ کورن و 2تا رانی آناناس به جای شام
فیلمش قشنگ بود و آخرش قابل حدس زدن نبود
چقدر فارغ بودیم و چقدر غافل شدیم
همون تفریحات کوچیک رو هم از خودمون دریغ کردیم و شدیم گرم کار کار و باز هم کار
باید برگردیم به گذشته
هر چند که قسطامون زیاد شده و پولی که آخر ماه میمونه در حد شام یک شب بیرون رفتنه
ولی خونه خریدیم
ماشین خریدیم
پول تو بانک گذاشتیم
ولی بازم باید برگردیم به گذشته
به همون شادیها و تفریحات کوچیک و ساده
به همونا که ما رو زنده نگه میداشت
به اونا که ما رو پیوند میداد
به اونا که به ما قدرت رفتن مسیر و تحمل بیشتر رو میداد
به اونا که عشق ما رو بیشتر میکرد
به همه اون چیزای خوب و بی آلایش
برای چهار شنبه جوجه کباب و منقل کوچولومون رو با سیخهای کوتان و ساک آبی و فلاکس چایی زرد رنگمون آماده میکنم تا بریم پارک ارم.
اون دور دوراش که خونه قبلی که بودیم از ته پارک واردش میشدیم و دور از هیاهو جوجه کباب می پختیم و بعد 2تا اسباب بازی به رسم قدیم سوار میشدیم و قوقول چشماشو می بست و به زور ترن هوایی و چرخ فلک سوار میشدیم
خدایا بابت همه چیز شکرت
خدایا به قوقول صبر بده و کمکش کن تا تو این راه سخت قدمهاش نلرزه
خدایا به من نیرو بده تا پشتیبانش باشم تو این روزی سخت
خدایا بهمون آرامش بده تا بپذیریم اونچه که حالا باهاش مواجه میشیم
خدایا پشتیبان همسرم باش