غروب و ادامه تولد

 قرار بود چهارشنبه شام بریم بیرون.به چه مناسبتی؟؟ خوب چون تولدم رو دسته جمعی جشن گرفته بودن و نشده بود که من وقوقول تنها باشیم قوقول گقته بود چهارشنبه با هم شام بریم بیرون که شام تولد هم بصورت اختصاصی خورده باشیم. ولی طفلکم اونقدر کار داشت که شب ساعت8 بود رسید خونه منم ترجیح دادم یک شب که اونم خسته نیست بریم بیرون.خلاصه پنج شنبه شب رفتیم رستوران غروب.رستوران محبوب ما روبروی پارک ملت که کلی خاطره ازش داریم. اولین بار که رفتیم برای عصرونه به همراه دو تا از دوستای قوقول که هم دانشگاهی منم بودن بود.یادش به خیر.کیک و نسکافه سفارش دادیم که اونقدر برش کیکش بزرگ بود من که عاشق این جور چیزام نتونستم همش رو بخورم و از اونجا که این دوست قوقول خان جاروبرقی تشریف داره در کمال ادب گفت ببخشید اگر بقیش رو نمی خوری ما هستیم!! کلا بچه های دانشکده هنر همینجورین.زیاد فرق دارن ( خودم هم یکیشونم البته اینقدرها هم فرق ندارم ها !!) یکبار دیگه باز با همون دوستمون شام رفتیم غروب ( چون ما توی یک دانشکده بودیم و دوست قوقول هم بود و همیشه هم قوقول هر طور بود میومد دانگاه دنبال من تا شب که فرجه من ساعت 9 بود و باید خونه میبودم اونم به هوای کلاس و ... با هم می رفتیم میگشتیم و اگر اون هم هر از گاهی دوست دختری داشت آخه هر لحظه با یکی بود با ما میومد ونبود هم تنها ولی همیشه سرجهازی بود و پول شمش با مابود و آخرم تا الان مجرد مونده اینه که خیلی وقتها با هم بودیم). حالا ما شام خونه مهمون داشتیم و فقط خواهرم و خالم میدونستن که من کجام.بارونی گرفته بود سیل.اون موقع هنوز ماشین نداشتیم.وای خدا مگه ماشین گیر میومد.موبایل هم نداشتیم.وای ساعت شده بود 9وربع ما هنوز تو ولیعصر زیر بارون ماشین هم گیر نمیومد.این دوستمون با اون هیکل گندش پریده بود وسط خیابون مثل برف پاک کن دستاشو تکون میداد و هر ماشینی رد میشد جیغ میزد نگه دار که من مرده بودم از خنده اصلا ولو شده بود از اون ورم استرس خونه رو داشتم.....بماند که اون شب 10 رسیدم خونه و خدا رو شکر بابا حواسش به مهمونا بود ولی مامانم بنده خدا که همیشه هم نگرانه داشت دور از جونش سکته میکرد.خالم و خواهرم هم نگران شده بودن و هی ماله میکشیدن.یادش به خیر چه روزهای خوب و پر خاطره ای بود. یک بار دیگه هم من و قوقول و خواهرم و خواهرش به قصد اونجا رفتیم برای شام که یادم نیست چی شد تو ولیعصر چرا تظاهرات کردن که مامورا دنبال مردم کردن ماهم تا خواستیم بریم تو این رستورانیا فکر کردن داریم از دست ماورا فرار میکنیم و خاک بر سرا درو بستن و مارو راه ندادنو ما رفتیم جای دیگه تو همون پاساژ.!! یبار دیگه ام ...اوه من کلی خاطره دارم از اونجا..... اینا رو گفتم که بگم بالاخره پنج شنبه شام رفتیم اونجا.خیلی عالی بود.بعدم رفتیم توی پارک ملت قدم زدیم و یک ساعتی نشستیم و برگشتیم خونه.مرسی قوقولم.دستت درد نکنه. جمعه هم اول رفتیم جمعه بازار که 2 تا بلوزی که برای مامان و مامان قوقول خریده بودیم و کوچیک بود عوض کردیم و نهار رفتیم خونه قوقول اینا.مامانش روزه بود و عصری با قوقول رفتیم براش حلیم هم خریدیم و تا شب اونجا بودیم.نمی دونم چرا برخلاف قبلنا خودم دلم خواست تا شب بمونیم.میگم که علاقم به مامانش ی جور دیگه شده.اونم مهربونیش رو بیشتر نشون میده.  

خلاصه اینکه خدایا بازهم شکرت بابت داده و ندادت و بازم 2 تا آرزو دارم. اولیش گرفتن دست قوقول و موفقیت تو کار و بارش و سلامتیش. دومی هم رو روال افتادن کار بابا.