مادر شوهر من

دیروز اگرچه روز خوب و بدی با هم بود ولی من خواستم که مادر همسرم رو اون طوری که هست ببینم و دوستش داشته باشم.یک شبه متحول نشدم و به خاطر اینکه همسرم اینجا رو پیدا کرده و گاهی می خونه هم اینو نمی نویسم چون اگر دلخوری هم باشه اینجا منتقل میکنم و باز هم اعتقاد دارم در این خونه کوچیک مجازی برای همه بازه و هر کس که از خوندش ناراحت یا دلگیر میشه همونطور که به انتخاب خودش اومده میتونه به انتخاب خودش دیگه نیاد ولی حداقل اینجا تا اونجا که بشه خودم رو سانسور نمی کنم. 

اینو با تمام دلخوریهای کوچیکی که از مادر همسرم دارم بازگو میکنم. ولی دیشب از ته دل بغلش کردمو وبوسیدمش. چون خیلی گرم و صمیمی بغلم کرد. وقتی اشکم از گوشه چشمم پایین اومد محکم فشارم داد و منو برد تا لباسم رو عوض کنم. اومد پیشم و کنارم بود و نذاشت بعد از اون ناراحتی چیزی توی دلم بمونه. چونکه  حق به جانب برای پسر و دختر و .. نیست یا حداقل جلوی منی که عروسم این طوری نیست.آتیش خشمت رو تند نمی کنه و اون لحظه باعث ناراحتی بیشترت نمیشه.

اگرچه خیلی جاها حرفهایی زده که دلخور شدم ولی واقعا از بدجنسی نبوده در مورد بچه های خودش هم همونطوره.

وقتی بین اون همه آدم اومد که حتما با من و عروس عکس بگیره، وقتی مواظب بود غذای من کم نباشه، وقتی مواظب بود جام راحت باشه، وقتی منو حتی شده 2 بار 2 بار به فامیلاش معرفی کنه، وقتی نظر منو در مورد لباسش می پرسید و وقتی .... حس کردم دوستش دارم. نه اینکه فبلا نداشتم ولی دیشب حس کردم بیشتر دوستش دارم. نمی خوام با مادر شوهر خواهرم مقایسش کنم.چون من سادگی و بی غل و غش بودن این زن رو بیشتر از مهربونی دم به دقیقه و به روی زبون آوردن و قربون صدقه رفتن زبونی و حالا شاید از ته دل مادر شوهر خواهرم دوست دارم.چون این زن با تمام سادگی که گاهی حرفا و کارهایی مینکه که دلم میگیره ولی کاری به زندگی خصوصی بچش نداره و خط نمیده و امر و نهی هم نمیکنه و حتی اگر من به عنوان عروس کاری هم کردم حق رو به من میده تا حداقل به ظاهر و شاید هم در باطن من رو آروم کنه.

ناخودآگاه دوست داشتم خودم براش غذا بکشم منم ببینم مرغ غذاش کم نباشه.دسر براش بذارم.قزن کفشش که گیر کرده باز کنم و همه اینها برای این بود که من مهربونیشو رو اون طوری که هست دیدم .

این زن سیاست نداره واین رو از روی غریزه انجام داده کسی بهش یاد نداده ه جلوی عروست طرفداری و جانب داری پسرت رو نکن. اصلا شاید واقعا هم اعتقادش اینه که اون لحظه عروسش مقصر نبوده یا شایدم فکر میکنه که مقصر بوده ولی من که عروسشم رو آروم میکنه. وارد جزئیات نمیشه و اصلا پرس و جو نمی کنه و دنبال مقصر هم نمی گرده.

دیشب دلم براش سوخت چون اون هم به عنوان زن انتظاراتش توی زندگی برآورده نشده.پدر همسرم با همه خوبیها و زحمت کشیها و به فکر زندگی بودنش همراه خوبی برای همسرش نیست. توی مهمونیهای خانواده اون همراهیش نمی کنه .اینه که دوست داره حداقل ما توی تمام مراسم باشیم که شاید نبود همسرش زیاد به چشم نیاد.

البته همسرش برای عدم همراهی دلایلی داره که خوب تا حدی میتونه منطقی باشه ولی من که زنم حال مادرش رو می فهمم که وقتی همه از همسرش می پرسن با دادن جوابهای مختلف می خواد بحث رو عوض کنه.

مادربزرگ همسرم هم با تمام انتقادهایی که به رفتار مداخلانه جویانش توی زندگی همه بچه هاش دارم ولی تمام مدت مواظبم بود که چیزی کم و کسر نداشته باشم. اونقدر که به من که عروس دخترشم توجه داشت ودنبال من بود به دخترهای خودش توجه نداشت. 

این یعنی اون هم محبت خودش رو این طوری بروز میده.حتی برای من و همسرم با اون سنش صندلی آورد و من خودم ناراحت شدم و هر طور بود می خواست من با عروس برقصم که حتما تو فیلم باشم. با اینکه گفتم من نباید بستنی بخور بزرو رفت و برای من ه دیر هم رسیده بودیم بستنی آورد.مسئله خوراکی و شکم نیست.مسئله اهمیت دادنه.

امیدوارم که اونا هم من رو این طوری که هستم ببینن.که من هم محبتم رو اون طوری که هستم بهشون نشون میدم.اینکه برای من مثل غریبه ها نیستن.  

من وقت میذارم و براش کادو میخرم. من مناسبتها رو یادداشت میکنم که فراموش نکنم. من به مادرش بها میدم و با همسرم پیشش شام می مونیم که اون بدونه مادرش که اینقدر براش با اهمیته از نظر ما هم ارزش داره.برای خواهر مجردش هم روز زن کادو ( هر چند خیلی وچیک ) میگیرم که بدونه وجود اون هم ارزش داره.اینکه همه جا تعریفش رو میکنم وبه هم میگم مادر همسر من واقعا کاری به زندگی ما نداره و هیچ گونه دخالتی نداره و.... شاید اینا به چشم اون یا همسر خودم کوچیک بیاد ولی برای من ارزش محسوب میشه

دیشب فکر کردم که همشون مهربونن و من هم باید توی عقاید سرسختانه و عجولانه و تعصب گرانه خودم تجدید نظر کنم.

با اینکه هنوز هم از دلخوری دیروز دلخورم ولی حداقل دید من نسبت به مادر همسرم تا حد زیادی عوض شده.

بله برون خدا رو شکر خوب برگزار شد.قرار نامزدی هم برای بعد از ماه رمضان گذاشته شد.الهی همه جوونها خوشبخت باشن و خواهر من خوشبخت و سعادتمند.الهی آمین.